Są takie firmy i uwaga – nie jest ich wcale tak mało, w których relacja między pracownikiem a kierownikiem jest… żadna. Ci ludzie po prostu się nie znają. I tu nie chodzi o to, czy wiedzą o sobie tyle, by powiedzieć, jakie kto ma pasje, ile dzieci i jak lubi spędzać wakacje. Chociaż pewnie nie zaszkodzi i to wiedzieć, pod warunkiem że strony chcą o tym mówić.
Czasem na sali szkoleniowej słyszę zdania: “kiedyś byłem za dobry dla ludzi, zawiodłem się i zmieniłem swoje podejście – z pracownikami trzeba krótko”.
Co zrobić, by moi ludzie byli bardziej zorganizowani? – pyta kierowniczka.
Odpowiadam: Dać im się wykazać, zrobić coś po swojemu – odpowiadam.
Dziś kilka zdań o tym, dlaczego warto mówić sobie pewne rzeczy w relacjach zawodowych i czemu warto nie tylko ze sobą rozmawiać, ale także wyjaśniać, dlaczego komunikujemy się w taki, a nie inny sposób.
„Nikt nie zrobi tego tak dobrze, jak Ja”, „Z kim ja pracuję?! Po nich trzeba ciągle poprawiać!”, „Oni sobie idą do domu, a ja jeszcze siedzę. Nie powinno tak być. Wolałam być specjalistą niż menedżerem. Nie dość, że mam swoje zadania do zrobienia to jeszcze muszę sprawdzać i poprawiać po innych. Po mnie, jak byłam specjalistką, nikt nie musiał poprawiać. Wszystko było perfekcyjnie.” Dziś kilka zdań o tym, czy dobry specjalista może być dobrym menedżerem.
„Panie Jarku, chciałbym popracować nad swoim work-life balance. Myślę bez przerwy o pracy. Budzę się nawet w nocy”; „Zazdroszczę ludziom, którzy mogą zawozić i odbierać swoje dzieci ze szkoły. Ja mam bardzo dużo pracy.”; „Chciałbym nie myśleć w domu o pracy. Być z bliskimi i skupiać się tylko na nich.” Takie zdania usłyszałem ostatnio od moich kolegów/klientów/znajomych. Jak nie myśleć o pracy po pracy?
O co chodzi z tym stanowiskiem HR Business Partner? Na czym polega ta praca? Czy rzeczywiście jest potrzebna w organizacji? A co z tymi firmami, które nie posiadają takiej osoby? Czy one są przez to mniej profesjonalne? Wreszcie, w jakich organizacjach takie stanowisko jest potrzebne? Wszędzie? Czy tylko w wybranych podmiotach? Czy chodzi o ich skalę działania, liczbę pracowników? Jakie są kryteria, które pozwalają określić, kiedy warto powołać tego rodzaju stanowisko?
Trzeba się wziąć do roboty, ale jeszcze muszę mieć jakieś postanowienie noworoczne!Nie dość, że ciężko zebrać się do bieżących zadań, to jeszcze muszę mieć jakiś cel na nowy rok. Przecież tyle tego w internecie… Każdy coś publikuje, informuje „świat” o tym, że coś będzie robił, zmieniał, realizował, więc ja też powinienem/powinnam. Do tego te zaludnione baseny, siłownie, etc. Wszyscy coś robią! Trzeba się wziąć za siebie! Tylko po co?
Zapraszam do wywiadu z Martyną Kamrowską, menedżerką… w APRO Investment. Miałem przyjemność pracować z Martyną szkoleniowo (1:1) przez wiele miesięcy. Było to bardzo interesujące doświadczenie, zwłaszcza w okresie awansu na stanowisko kierownicze.